Podstawowym nurtem moich zainteresowań naukowych po ukończeniu studiów magisterskich w SGH i uzyskaniu stopnia magistra stała się problematyka zarządzania projektami. Bliska współpraca z prof. dr hab. Michałem Trockim podjęta w ramach Zakładu Zarządzania Projektami w Katedrze Zarządzania w Gospodarce, Kolegium Zarządzania i Finansów SGH, a następnie kontynuowana w Katedrze Zarządzania Projektami, również w Kolegium Zarządzania i Finansów SGH zaowocowała powstaniem jednej z pierwszych w Polsce monografii poświęconych tej tematyce:
Publikacja ta stała się kamieniem milowym na drodze mojego rozwoju naukowego, była wielokrotnie wznawiana w kraju oraz wydana w języku rosyjskim, stając się zalecanym podręcznikiem do zarządzania projektami w Rosji:
Praca nad pierwszą monografią skłoniła mnie do podjęcia tematyki zagadnień funkcjonalnych zarządzania projektami, co doprowadziło do powstania szeregu publikacji – podręczników poświęconych poszczególnym technikom i narzędziom zarządzania projektami. Wydanie publikacji zostało poprzedzone gruntownymi badaniami literatury polskiej i obcojęzycznej:
Współpraca z zespołem Katedry Zarządzania w Gospodarce Kolegium Zarządzania i Finansów SGH rozwinęła moje zainteresowania drugim nurtem badawczym – zagadnieniami personalnymi zarządzania projektami, czego efektem było powstanie jednej z pierwszych w języku polskim monografii poświęconych kierowaniu zespołem projektowym:
Publikacja ta cieszy się do dziś popularnością i pozostaje w ofercie wydawnictwa.
Na fali zainteresowania zagadnieniami związanymi z obszarem personalnym zarządzania projektami podjąłem w swojej pracy naukowej po raz pierwszy tematykę zarządzania interesariuszami przygotowując opracowanie wspólnie z prof. dr hab. Michałem Trockim:
Bardzo ważnym obszarem moich zainteresowań przed uzyskaniem stopnia doktora nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu stała się specyfika projektów europejskich. Wiązało się to z moją dużą aktywnością na polu międzynarodowym – reprezentowałem wówczas nasz kraj jako członek grupy ekspertów doskonalących metodyki realizacji projektów europejskich Capacity Building Group a następnie Community of Practice on Results Based Management przy Komisji Europejskiej w Brukseli. Brałem aktywny udział w realizacji wielu projektów europejskich, w tym m.in. dla:
Byłem ekspertem wsparcia merytorycznego projektów Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL oraz Narodowej Agencji Programu Leonardo da Vinci. Uczestniczyłem w szeregu badań ewaluacyjnych projektów i programów w Polsce i za granicą. Opracowywałem wytyczne dla Instytucji Zarządzającej oraz Krajowej Instytucji Wspomagającej dla programów realizowanych w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Jednym z moich ważniejszych osiągnięć w tamtym czasie było wydanie w nakładzie 110.000 egzemplarzy poradnika dla projektodawców pod tytułem:
Stał się on oficjalnym podręcznikiem dla podmiotów aplikujących o środki europejskie przeznaczone na wspieranie przedsięwzięć społecznych w Polsce. Został również przetłumaczony na język ukraiński i wydany na Ukrainie jako zalecany standard metodyczny w przypadku ubiegania się o dofinansowanie projektów pomocowych.
Następnym krokiem w mojej specjalizacji naukowej dotyczącej projektów europejskich było wydanie monografii obejmującej kompleksowo tą problematykę:
Uwieńczeniem badań przedsięwzięć europejskich w nurcie społecznym stało się przygotowanie dysertacji doktorskiej. 19 maja 2008 r. obroniłem pracę pt. „Problemy definiowania projektów europejskich na przykładzie Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL ", przygotowaną pod kierunkiem prof. dr hab. Michała Trockiego. 26 maja uzyskałem stopień doktora nauk ekonomicznych w zakresie nauk o zarządzaniu.
Moje badania naukowe po uzyskaniu stopnia doktora nauk ekonomicznych były kontynuacją wcześniejszych zainteresowań tematyką zarządzania projektami. Jednocześnie podejmowałem nowe, interdyscyplinarne wyzwania badawcze nawiązujące do dynamicznych zmian w otoczeniu społeczno-gospodarczym wynikających z rozwoju nowoczesnych technologii. Skupiłem się głównie na autonomicznych systemach transportowych oraz zastosowaniu sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego w zarządzaniu. Niebagatelny wpływ na wybór moich zainteresowań naukowych miało zdobywane doświadczenie praktyczne w roli kierownika projektu, menedżera organizacji publicznych i prywatnych, doradcy, eksperta i trenera. Główne nurty tych badań zostały przedstawione na schemacie poniżej.
Przez cały okres od uzyskania stopnia doktora moim podstawowym nurtem badawczym była tematyka zarządzania interesariuszami projektu. Wynikało to z rosnącego znaczenia problematyki społecznej przedsięwzięć w kontekście coraz bardziej złożonych środowisk realizacji projektów oraz obserwacja praktycznych problemów podmiotów realizujących projekty. Odpowiedzią na nie była publikacja, w której wspólnie z prof. dr hab. Michałem Trockim podjęliśmy próbę strategicznego ujęcia zagadnienia interesariuszy, zaproponowania metod ich klasyfikacji oraz ujęcia w ramy planu działania wobec interesariuszy:
Identyfikując dobre praktyki w zakresie zarządzania interesariuszami, podczas badań naukowych zmierzających do zidentyfikowania i opisania standardów angażowania interesariuszy podjąłem niekomercyjną inicjatywę przetłumaczenia na język polski wiodących standardów w tym zakresie. Zostały one udostępnione na zasadzie wolnego dostępu w postaci elektronicznej:
Przebadanie modeli angażowania interesariuszy pozwoliło mi na rozpoczęcie prac zmierzających do wypracowania własnego modelu zarządzania interesariuszami oraz zidentyfikowanie obszarów koniecznych dostosowań istniejących standardów do specyfiki projektowej. Między innymi w tym celu zrealizowałem w roku 2012 badania, których byłem kierownikiem i wykonawcą:
W połączeniu z bieżącymi pracami badawczymi realizowanymi w Katedrze Zarządzania Projektami Kolegium Zarządzania i Finansów SGH pozwoliły mi one na przygotowanie kilku publikacji naukowych, w których rozwinąłem zagadnienie interesariuszy o wymiary ich analizy oraz identyfikację procesów angażowania:
Dzięki aktywności zawodowej poza murami uczelni miałem możliwość zastosowania w praktyce koncepcji interesariuszy w różnych projektach i gałęziach gospodarki. Efektem tych doświadczeń stały się kolejne publikacje:
Łącząc koncepcję interesariuszy z nowymi nurtami badawczymi – zarządzaniem w gospodarce cyfrowej oraz elektromobilnością, a zwłaszcza z jednym z jej wymiarów jakim jest zagadnienie pojazdów autonomicznych w latach 2017/2019 zrealizowałem jako kierownik projektu i wykonawca wspólnie z dr hab. J. Pieriegud projekty badawcze w ramach badań statutowych:
Formą ich upowszechnienia była publikacja:
Zwieńczeniem dotychczasowych prac naukowo-badawczych w ramach pierwszego nurtu jest monografia naukowa:
Stanowiła ona podstawę dla postępowania o uzyskanie stopnia naukowego doktora habilitowanego zakończonego 15 stycznia 2020 r.
Przez cały okres pracy po uzyskaniu stopnia doktora kontynuowałem rozwój naukowy zagadnień funkcjonalnych zarządzania projektami, pogłębiając zwłaszcza specjalizację metodyczną. Skupiłem się na szczegółowym przeanalizowaniu i upowszechnieniu wiedzy na temat podejścia metodycznego opartego na matrycy logicznej (Logical Framework Approach) oraz metodyce Zarządzania Cyklem Projektu (Project Cycle Management). Zagadnienie to rozwinąłem w dwóch istotnych dla mnie publikacjach:
Kontynuowałem badania poświęcone technikom planowania projektów, szczególnie skupiając się na metodach opartych na sieciach zależności:
Byłem wykonawcą w dwóch badaniach własnych w roku 2010 finansowanych przez Dziekana Kolegium Zarządzania i Finansów SGH:
W latach 2009-2011 byłem wykonawcą oraz sekretarzem grantu NCBiR:
Dzięki temu projektowi w obszarze wiedzy funkcjonalnej zarządzania projektami dokonałem wraz z zespołem Katedry Zarządzania Projektami systematyzacji wiedzy metodologicznej zarządzania projektami, przeglądu najważniejszych metod zarządzania projektami, opracowania kryteriów analizy oraz pełnego narzędzia – modelu doboru i oceny metodycznego wsparcia dla zarządzania projektami, oceny metodyk zarządzania projektami z wykorzystaniem modelu, rozpoznania potrzeb w zakresie wsparcia metodycznego, opracowania wniosków naukowych i praktycznych płynących z zastosowania powyższego podejścia. Efektem grantu była publikacja:
Byłem w niej współautorem jednego z głównych rozdziałów:
Rozwinięciem zagadnienia zarządzania wiedzą był również artykuł poświęcony autoewaluacji jako metodzie tworzenia wiedzy projektowej:
Przeprowadzenie szerokich badań pozwoliło na wznowienie poprawionego wydania książki:
Przygotowanie nowego, kompleksowego sposobu ujęcia tematyki zarządzania projektami, obejmującego elementy wprowadzające, zarządzanie przebiegiem projektu, zagadnienia przekrojowe zarządzania projektami, uwarunkowania organizacyjne oraz instrumenty wspierające zarządzanie projektami stało się celem badawczym zespołu Katedry Zarządzania Projektami, którego byłem istotnym filarem na rok 2012. Dzięki realizacji tego ambitnego zamierzenia powstała książka:
Byłem autorem lub współautorem dziewięciu rozdziałów w tej publikacji:
Na skutek doświadczeń zawodowych oraz obserwacji problemów napotykanych podczas realizacji złożonych przedsięwzięć w ramach działalności doradczej i szkoleniowej zainteresowałem się szerzej problematyką zarządzania ryzykiem projektu. Zainteresowania te zaowocowały przygotowaniem publikacji:
Ponadto kierowałem jednym projektem badawczym w tym zakresie i byłem uczestnikiem jednego badania:
Wyniki badan dotyczące planowania projektów prezentowałem zarówno w języku polskim:
jak i w języku angielskim:
Oraz uczestnicząc w konferencjach zagranicznych i publikując w języku rosyjskim:
Po wydaniu „Nowoczesnego zarządzania projektami” zespół Katedry Zarządzania Projektami podjął pod kierunkiem prof. dr hab. Michała Trockiego tematykę oceny projektów. Efektem tych zainteresowań była realizacja badań:
Następstwem zrealizowanych badań była publikacja:
Uzupełnieniem mojej działalności naukowej stały się publikacje w czasopismach niepunktowanych i gazetach popularyzujące wiedzę:
Udzielałem także wywiadów i wypowiedzi dla prasy ogólnej i specjalistycznej.
W ramach tego nurtu badawczego rozwijałem problematykę specyfiki projektów europejskich biorąc aktywny udział w trzech projektach międzynarodowych:
Konsekwencją współpracy międzynarodowej w ramach Community of Practice on Results Based Management były liczne raporty badawcze i ewaluacyjne, m.in.:
Będąc kierownikiem projektu i wykonawcą w ramach dwóch badań własnych finansowanych przez Dziekana Kolegium Zarządzania i Finansów SGH kontynuowałem prace zapoczątkowane podczas przygotowywania rozprawy doktorskiej. W roku 2008 przedmiotem badań były „Doświadczenia w zarządzaniu projektami społecznymi zgodnie z metodyką zarządzania cyklem projektu” (nr 04/E/0077/08) zaś w roku 2009 – „Analiza systemu oceny i wyboru projektów w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki” (nr 04/E/0058/09). Oba badania zaowocowały publikacjami:
Rozwinąłem badania dotyczące Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Przedmiotem opracowań było:
Kierowałem również badaniami ewaluacyjnymi pt. Proces zarządzania w projektach komponentu regionalnego PO KL w Województwie Zachodniopomorskim, Coffey International Development Sp. z o.o. Badanie zrealizowane na zlecenie Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Szczecinie, współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach środków pomocy technicznej POKL na lata 2007-2013, będąc równocześnie wykonawcą i redaktorem opracowania końcowego z badań:
Jak i pracami realizowanymi w ramach badań statutowych:
Zrealizowane badania umożliwiły powstanie publikacji:
Analizowały one w sposób kompleksowy rozwiązania przyjęte przez Polskę w ramach interwencji finansowanej z Europejskiego Funduszu Społecznego i ukazywały je na tle dobrych praktyk zarządzania projektami oraz konstruktów przyjętych przez inne państwa członkowskie Unii Europejskiej. Moja współpraca z Ministerstwem Rozwoju Regionalnego trwała przez cały okres ówczesnej perspektywy finansowej a jej swoistym podsumowaniem było wydanie nowego poradnika dedykowanego dla projektodawców przedsięwzięć społecznych w Polsce:
Byłem jego redaktorem oraz autorem lub współautorem ośmiu rozdziałów tej publikacji:
Podobnie jak w przypadku Podręcznika zarządzania projektami „miękkimi” z 2006 roku, stał się on kanonem dla całego pokolenia projektodawców aplikujących o środki na projekty społeczne w Polsce w ówczesnym okresie programowania.
Doświadczenia w tej dziedzinie również prezentowałem na konferencjach zagranicznych i publikowałem w języku rosyjskim:
Zamknięciem trzeciego nurtu badawczego było dla mnie przygotowanie drugiego, uaktualnionego o doświadczenia badawcze oraz postępujące wymagania w zakresie dokumentacji projektów europejskich wydania książki:
Byłem autorem lub współautorem trzech rozdziałów tej publikacji:
Zawsze bliski moim zainteresowaniom naukowym był praktyczny wymiar zarządzania. Miała na to wpływ moja duża aktywność zawodowa podejmowana poza pracą na uczelni. Uczestnicząc w dziesiątkach projektów oraz kierując dużymi organizacjami publicznymi miałem nie tylko możliwość zweryfikować w praktyce wcześniejsze doświadczenia badawcze, ale także wzbogacić swój warsztat naukowy. W roku 2010 byłem wykonawcą projektu „Modernizacja systemu zarządzania i przepływu informacji w administracji rządowej szczebla centralnego”, realizowanego w ramach Poddziałania 5.1.1 „Modernizacja systemów zarządzania i podnoszenie kompetencji kadr” Działania 5.1 „Wzmocnienie potencjału administracji rządowej” Priorytetu V „Dobre rządzenie” Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (PO KL) w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Odpowiadałem w nim m.in. za:
Podsumowaniem projektów realizowanych przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów w ramach Priorytetu V „Dobre rządzenie” POKL była publikacja:
W ramach tego samego priorytetu w latach 2011-2012 pełniłem rolę wykonawcy w projekcie:
W roku 2011 podjąłem tematykę badawczą dotyczącą zarządzania projektami B+R. Jako wykonawca projektu zostałem współautorem raportu z badania danych zastanych:
Udział w tym projekcie pozwolił na poszerzenie moich horyzontów badawczych oraz rozwinięcie współpracy z Ośrodkiem Przetwarzania Informacji, co przyczyniło się do powstania dwóch publikacji naukowych na temat przedsięwzięć B+R:
Dzięki współpracy ze środowiskiem pracodawców i wcześniejszym doświadczeniom w innowacyjnych projektach społecznych podjąłem się zadania popularyzacji w naszym kraju pracy zdalnej. Efektem tych starań było pionierskie w Polsce opracowanie:
Stanowi on wytyczne dla wielu organizacji działających nie tylko w branży ICT, które dostrzegają korzyści w rozwijaniu koncepcji home office – jak pokazują badania, przyczyniającej się do obniżenia kosztów funkcjonowania przedsiębiorstw i podniesienia poziomu zaangażowania oraz efektywności pracowników.
Kontynuacją aktywności na forum trzeciego sektora gospodarki było zainicjowanie przeze mnie w 2011 roku powstania Stowarzyszenia Menedżerów Projektów, zrzeszającego praktyków zarządzania projektami - absolwentów Podyplomowych Studiów Zarządzania Projektami SGH. Jednym z celów statutowych Stowarzyszenia jest propagowanie wiedzy i doświadczeń z zakresu zarządzania projektami w środowisku gospodarczym, naukowym, dydaktycznym oraz administracyjnym, a także promowanie zawodu kierownika projektu w Polsce oraz tworzenie standardów etycznych i zawodowych dla tej grupy zawodowej. W takim właśnie celu podjąłem inicjatywę wydania pierwszego polskiego zbioru studiów przypadków z zarządzania projektami i jako współredaktor oraz prezes zarządu Stowarzyszenia przeprowadziłem z członkami tej organizacji badania naukowe, które doprowadziły do powstania publikacji:
Dwa rozdziały w powyższej publikacji były mojego autorstwa lub współautorstwa:
W roku 2015 w ramach Programu The Resilient Organisations Research Programme Uniwersytetu Canterbury i Uniwersytetu w Christchurch (Nowa Zelandia) kierowałem zespołem badawczym, opracowałem metodykę badania, sprawowałem nadzór merytoryczny nad realizacją badania oraz uczestniczyłem w analizie wyników pionierskich badań dotyczących pojęcia „resilience” – tzw. prężności organizacyjnej. W następstwie realizacji projektu powstało opracowanie własne wykonane na próbie jednostek administracyjnych Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Celem badania było zweryfikowanie w praktyce organizacji uczelni wyższej narzędzia do oceny prężności organizacyjnej. Wnioski z badań potwierdziły uniwersalność zastosowanego podejścia oraz jego użyteczność w warunkach polskich:
W tym samym roku ukazał się również artykuł przedstawiający od strony teoretycznej pojęcie prężności organizacyjnej, opublikowany na bazie wcześniej przeprowadzonych badań dotyczących „resilience” oraz przeanalizowanych standardów w tym zakresie, którego byłem współautorem:
W ramach praktycznych zastosowań wiedzy projektowej odpowiadałem samodzielnie za opracowanie dedykowanych metodyk zarządzania projektami dla Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej oraz Mesko S.A., a wspólnie z dr M. Juchniewiczem za opracowanie metodyk zarządzania projektami dla Centrum Nauki Kopernik oraz dla Teatru Studio m.st. Warszawy.
Zdobyte przeze mnie doświadczenie zawodowe w kierowaniu administracją uczelni wyższych w trudnych okresach transformacji pozwala mi realizować przedsięwzięcia naukowo-badawcze i organizacyjne dla uczelni przechodzących obecnie proces dostosowawczy do wymagań nowej ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce. W roku 2018 byłem kierownikiem zespołu badawczego i wykonawcą dwóch takich projektów dla uczelni publicznych.
Nowym nurtem badawczym podjętym dzięki nawiązaniu współpracy a później dołączeniu do zespołu Katedry Transportu SGH, obecnie Katedry Badań nad Rozwojem Mobilności Instytutu Infrastruktury Transportu i Mobilności Kolegium Zarządzania i Finansów SGH stały się zagadnienia gospodarki cyfrowej takie jak rozwój sztucznej inteligencji oraz maszynowego uczenia oraz ich wpływ na system transportu intermodalnego oraz zjawisko elektromobilności. W nurcie tym byłem wykonawcą dwóch badań statutowych pod kierunkiem prof. dr hab. Wojciecha Paprockiego:
Pełniłem również funkcję kierownika wspomnianych w nurcie badawczym nr 1 badań, realizowanych wspólnie z dr hab. J. Pieriegud:
Badania te pozwoliły mi na przygotowanie kilku istotnych publikacji naukowych:
Dały mi one możliwość wzięcia udziału w roli panelisty w Europejskim Kongresie Finansowym w 2018 r. w dyskusji Jak kreować mobilność w inteligentnej aglomeracji?
W ramach pogłębiania tematyki transportu intermodalnego przygotowałem w 2017 r. ekspertyzę:
Tematykę związaną z piątym nurtem badawczym prezentowałem podczas czterech konferencji naukowych - w tym raz w języku obcym i raz podczas wspomnianej wcześniej dyskusji panelowej. Obecnie jestem w trakcie kolejnych badań naukowych w tym, stosunkowo nowym dla mnie nurcie, który wydaje się niezwykle obiecujący.
Zainspirowany publikacjami i seminariami organizowanymi w Katedrze Transportu SGH a obecnie w Instytucie Infrastruktury Transportu i Mobilności SGH przez prof. dr hab. Wojciecha Paprockiego poruszającymi kwestię gospodarki cyfrowej i wynikających z niej wyzwań dla nauk o zarządzaniu w roku 2018 brałem aktywny udział w przygotowaniu wniosku o dofinansowanie projektu POIR.01.01.01-00-0269/18 w ramach Poddziałania 1.1. Badania przemysłowe i prace rozwojowe realizowane przez przedsiębiorstwa dla spółki celowej Studio Vector Sp. z o. o. co doprowadziło do uzyskania dofinansowania z NCBiR w kwocie 3.084.730,00 złotych. Projekt, którego budżet wynosi 4.089.320,00 złotych rozpoczął się w 2019 roku i posiada dwuletni horyzont realizacji. Jestem w nim osobą wchodzącą w skład kluczowej kadry naukowo-badawczej i jednocześnie kierownikiem prac B+R. Przedsięwzięcie polega na stworzeniu wirtualnego symulatora do zarządzania nieruchomościami. Symulator obejmujący proces dydaktyczny oparty o wirtualizację 3D oraz elementy sztucznej inteligencji stanowić będzie unikalne rozwiązanie wykorzystujące algorytmy maszynowego uczenia się ukierunkowane na poszerzanie wiedzy i umiejętności osób zarządzających nieruchomościami różnego typu, takimi jak obiekt sportowy, biurowiec, szkoła, hotel, centrum handlowe, obiekty użyteczności publicznej co w dobie smart cities ma, moim zdaniem, niezwykłe znaczenie. Dzięki wypracowanej innowacyjnej formule możliwe będzie cyfrowe odwzorowanie rzeczywistych, złożonych obiektów wraz z ich parametrami technicznymi i eksploatacyjnymi oraz przewidzenie skutków podejmowanych decyzji zarządczych w wymiarze ekonomicznym i technologicznym.
W mojej opinii zarówno tematyka angażowania interesariuszy jak i zastosowania sztucznej inteligencji oraz maszynowego uczenia w zarządzaniu w gospodarce cyfrowej to kierunki badawcze, które w najbliższym czasie będą się dalej, dynamicznie rozwijać. W obliczu postępującej projektyzacji organizacji i ekosystemów gospodarczych połączenie tych nurtów badawczych wydaje się interesującym i uzasadnionym wyborem moich dalszych badań naukowych.
+48 602 21 86 86
bartosz@grucza.pl
grucza.pl
Wszelkie prawa zastrzeżone
Korzystamy z Cookies, by zapewnić Ci dostęp do informacji i wszystkich oferowanych usług oraz po to, by gromadzić informacje związane z korzystaniem z serwisu, a także wyświetlać reklamy dopasowane do użytkowników. Stosowane przez nas pliki typu cookies umożliwiają właściwe wyświetlanie treści, analizę ruchu internetowego, ruchu reklamowego, a także utrzymanie sesji po zalogowaniu. Można wyłączyć ten mechanizm w ustawieniach przeglądarki. Korzystanie z naszego serwisu bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Korzystając z naszej strony wyrażasz zgodę na używanie Cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.
